Sanda i MMA – klub sztuk walki dla dorosłych, młodzieży oraz dla dzieci
Choy Lee Fut Sanda – Fight Club LUNG – Wieliczka to profesjonalny klub sportowy koło Krakowa, który szkoli fighterów z zakresu walkki w formułach Sanda oraz MMA w oparciu o tradycyjny system Choy Lee Fut Kung Fu. Zawodnicy mogą ćwiczyć w pełni wyposażonym klubie sztuk walki dla dorosłych, młodzieży oraz dzieci pod okiem dwukrotnego Mistrza Europy w walkach pełnokontaktowych Sanda w organizacji Kuoshu – Tomasza Chabowskiego, kilkukrotnie nagradzanego przez Ministra Sportu i Turystyki za wybitne osiągnięcia trenerskie. Klub posiada siłownię, dwie sale treningowe, maty, worki, gruszki, tarcze, manekiny, łapy trenerskie, sprzęt ochronny.
Kursy sztuk walki dla dzieci i dla dorosłych – Kraków i okolice
W szkole „Lung” prowadzone są zajęcia sztuk walki zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci. Organizujemy regularne zajęcia, warsztaty i kursy odbywające się od dwóch do sześciu razy w tygodniu, w ciągu roku szkolnego w naszej siedzibie w Wieliczce niedaleko Krakowa oraz w innych naszych placówkach w całej Polsce. Organizujemy również letnie i zimowe obozy wyjazdowe. Każda forma szkolenia, czy to indywidualnego, czy w grupach przebiega pod ścisłym nadzorem doświadczonych i wysoce wykwalifikowanych trenerów. Uczestnicy w ramach kursu mogą zdobywać kolejne stopnie, przystępując do kolejnych egzaminów.
Fight Club z licencją The World Kuoshu Federation
Zawodnicy posiadają licencje Polskiego Związku Wushu oraz możliwość startu w zawodach sportowych krajowych, jak i zagranicznych.
Polski Związek Wushu jest członkiem Międzynarodowej Federacji Wushu oraz Europejskiej Federacji Wushu.
Fight Club jest również członkiem The World Kuoshu Federation z siedzibą w Stanach Zjednoczonych.
Zawodnicy mogą startować również w zawodach organizowanych przez Stowarzyszenie MMA Polska.
Sanda to nowoczesna formuła pełnokontaktowej walki sportowej wywodząca się z najstarszych systemów walki pochodzących z Chin. Po chińsku Sanda 散打 oznacza Wolną Walkę. Jest to jedna z konkurencji dyscypliny sportowej Wushu. Innym znanym terminem tej formuły walki jest wcześniej używana nazwa Sanshou 散手, dosłownie Wolna Ręka. Walki Sanda rozgrywane są również w organizacjach Kuoshu 国术 (Sztuka Narodowa).
Troszkę historii
W dawnych Chinach tradycyjne style Kung Fu rywalizowały między sobą, rozgrywając walki na tzw. Leitai 擂臺, czyli platformie różnej wysokości, wokół której często wbijano włócznie lub inną ostrą broń, więc zepchnięcie z niej często kończyło się śmiercią. Reguły walki dopuszczały wszystkie możliwe techniki. Mistrzowie, którzy chcieli założyć swoją szkołę w nowym miejscu, budowali Leitai i wyzywali na pojedynki lokalnych mistrzów, by zdobyć uznanie i niejednokrotnie przejąć uczniów z innych szkół. Istnieje wiele opowieści słynnych pojedynków na Leitai. Pod koniec XIX w. słynny mistrz Wong Yan Lam zbudował Leitai naprzeciwko klasztoru Tung Hai w prowincji Guangdong. Przez 18 dni walczył z ponad 150 zawodnikami innych szkół walki i nie został pokonany. Każdy z nich został okaleczony lub zabity. Wkrótce potem został wybrany liderem Dziesięciu Tygrysów z Kantonu, dziesięciu najlepszych mistrzów Kung Fu w prowincji Guangdong.
W 1928 roku nacjonalistyczny rząd zakazał tradycji prywatnych pojedynków na Leitai, ponieważ zbyt wielu zawodników było zabijanych. Chińskie sztuki walki stały się zorganizowanym sportem. W celu przeglądu najlepszych praktyków na stanowiska trenerskie, w nowo założonym Centralnym Instytucie Kuoshu (中南国术馆), ogłoszono pierwszy narodowy turniej w październiku 1928 roku. Wielu tradycyjnych mistrzów odmówiło konkurowania, ponieważ wierzyli, że ich umiejętności mogą zostać potwierdzone tylko w poważnych pojedynkach, a nie w „sportowych” turniejach. Jednak impreza przyciągnęła setki najlepszych praktyków chińskich sztuk walki. Po pierwszych kilku dniach walki zostały wstrzymane, ponieważ dwóch mistrzów zginęło, a wielu innych zostało poważnie rannych. Pozostało 12 zawodników, którzy z powodu kontuzji nie mogli kontynuować walk. Zwycięzca został wybrany przez komisję sędziowską. Wielu z nich zostało narodowymi trenerami.
Gdy w roku 1949 komuniści przejęli władzę w Chinach, nacjonalistyczny rząd chiński przeprowadził się na Tajwan, gdzie w roku 1955 przeprowadzono pełnokontaktowy turniej, nazywając go „Lei Tai”. Zachowano oryginalne reguły: nie było ochraniaczy ani kategorii wagowych. W 1975 roku Tajwan organizuje Pierwsze Mistrzostwa Świata Kuoshu, na których wprowadzono podział na kategorie wagowe, lecz dalej nie używano ochraniaczy. Dopiero od roku 1988 wprowadzono maski na twarz (z powodu zbyt wielu połamanych nosów) i otwarte rękawice – piąstkówki.
Nowoczesny sport Sanda
który pretenduje do rodziny sportów olimpijskich, pozostając w zgodzie z chińską tradycją, również odbywa się na platformie. Dopuszcza walkę w pełnym kontakcie, w stójce przy użyciu uderzeń i kopnięć oraz szeroką gamę wysoko punktowanych rzutów, obaleń, podcięć i wypchnięć. Techniki stosowane w Sanda wywodzą się bezpośrednio z tradycyjnych systemów Kung Fu. W walkach amatorskich zabronione jest używanie łokci i kolan, natomiast reguły walk zawodowych (rozgrywane najczęściej na ringu) dopuszczają techniki zadawane kolanami. Ze względu na szeroki asortyment technik, zwłaszcza rzutów, podcięć i obaleń, walki są bardzo widowiskowe, a zawodnicy startujący w nich muszą wykazać się wszechstronnością i bardzo dobrym przygotowaniem technicznym oraz kondycyjnym. Zawodnicy walczą w rękawicach bokserskich, kaskach, ochraniaczu szczęki, suspensorium (ochraniaczu krocza) oraz w ochraniaczu na korpus. W walce można użyć dowolnych technik, przy czym zabronione jest atakowanie w tył głowy, szyję oraz krocze. Zabronione również jest wymuszanie upadku przeciwnika głową w dół, celowe miażdżenie i dociskanie leżącego przeciwnika do podłoża oraz atakowanie głowy przeciwnika, kiedy ten leży. W tej chwili rozgrywane są zawody juniorskie Sanda w dwóch kategoriach wiekowych 15-16 lat i 17-18 lat oraz seniorskie 19-35 lat w 11 kategoriach wagowych. W Polsce i w Europie rozgrywane są również zawody walk Qingda (lekki kontakt). Rywalizować mogą już dzieci od 7 roku życia oraz młodzież i dorośli.
Taktyka walki
Leitai jest unikalnym polem walki, różni się od typowego ringu lub klatki. Brak siatki lub liny oznacza, że nie można się o nie oprzeć, oraz że nie ma możliwości, aby zamknąć przeciwnika w narożniku, więc strategia walki zmienia się. Poruszanie się jest nastawione na częste zmiany kierunków i uniki, tak by doprowadzić do zepchnięcia przeciwnika z platformy. Dwa wypchnięcia przeciwnika w rundzie powodują wygranie rundy. Ten punkt w regulaminie rozgrywania walk Sanda jest ukłonem w stronę tradycji walk na Leitai, gdzie upadek z platformy mógł kończyć się śmiercią. Więc zawodnicy muszą radzić sobie z dodatkowym czynnikiem psychologicznym, gdy zbliżają się do krawędzi platformy. Klincz stosowany jest, by wymusić reakcję przeciwnika i wykorzystać jego ruch, by wykonać rzut lub obalenie. Choć nowoczesne Leitai zabezpieczone jest matami i materacami wokół podestu, to nokdaun lub nokaut przeciwnika przy krawędzi Leitai jest również częścią strategii, stosowaną w nadziei, że spadając, przeciwnik dozna urazu, który uniemożliwi mu kontynuowanie walki. Walka na Leitai pozwala uczniom Kung Fu wykazać zrozumienie swoich stylowych technik, sposobu poruszania się, zakorzenienia postaw, oddychania i kontroli emocji. Tradycyjne, bojowe style Kung Fu korzystają z możliwości rywalizacji sportowej nowoczesnego Sanda rozgrywanego na Leitai, trenują bowiem opanowanie, timing oraz koncentrację i rozluźnienie w tym samym czasie. Ciągły ruch w Sanda / Sanshou / Kuoshu uczy praktycznych zastosowań bojowych ruchów wyciągniętych z tradycyjnych form różnych stylów Kung Fu, czyli Taolu.
